Goh, dag 3 alweer! Dat gaat toch wel erg snel ...

Vandaag ben ik op tijd wakker, maar het is toch al 10 uur als ik de deur uit ga. Buiten is het vandaag wat frisser, je voelt dat de winter er aan zit te komen. Trouwens, ik heb schijnbaar al de keren dat ik hier in december ben geweest, mazzel gehad met het weer. Volgens Alex (van de tour van gister) is het meestal veel kouder en zijn de bomen al kaal deze tijd van het jaar.

De verwachting voor de komende dagen is helemaal niet zo gek!

Op met de PATH trein naar Christopher Street, alwaar ik me zigzaggend door de gezellige straatjes van Greenwich Village naar Washington Square Park begeef, om mijn kaartjes van deze trip te schrijven. Een oude bekende zit er al weer te schaken. Ze doen dat ook voor geld en winnen zo goed als altijd.

Oh, onderweg was ik nog geschaakt door een jongeman die monstertjes uitdeelde ... ... Hollandse? Super! We hebben heerlijke oogcreme die uit Holland, wil je daar ook wat van? Tuurlijk ... oh, moest ik wel mee naar binnen ... voor ik het weet wordt mijn linker oogwal lekker in het vet gezet .... rechts niet .... wat ik ervan vind? Hij komt met een spiegel ... ja zeg, moet dat op de vroege ochtend? Ik vergelijk vanavond wel .... nee, dat kan niet, want het werkt maar vijf minuten .... dus je moet vaak smeren...

Ik vraag maar niet naar de prijs. De cremes heten 'Gold', worden schijnbaar in Nederland gemaakt en bevatten 14 karaat goud .... ja hoor ...

Als ik klaar ben met de kaartjes besluit ik naar 17 street te lopen, naar het Rubin Museum of Art. Ik wil er een sessie Mindful Meditation meepakken. Bij de bekende boog wordt juist de kerstboom neergezet .... (ik liep er later, in het donker, nog eens langs en toen was hij al gezellig verlicht).

Het Rubin Museum is groter dan ik had verwacht en zeker de moeite waard. O.a. een prachtige fotoserie van Steve McCurry. Wat een raar land is India toch! Er zijn meer chaotische landen, maar India spant geloof ik wel de kroon!

De meditatiesessie is best interessant. Er zitten zo'n 70 mensen in de zaal, waarvan slechts een stuk of tien mannen. Ik vraag me af waarom dat er zo weinig zijn? Onze leraar van vandaag is ook een man en hij brengt het leuk.

We blijken met ons kaartje ook nog een tour van het museum te mogen volgen, maar ja, ik ben net al overal geweest, dus ik laat het maar lopen.

Weer buiten merk ik dat ik het een beetje fris heb .... nog niet helemaal omgeschakeld. Hmmmm ... zou ik naar het theater kunnen? Op woensdags zijn er immers matinees ....
Het is al 2 uur, dus Broadway wordt hem niet, maar ik heb nog een ander stuk op mijn lijstje staan en laat dat nou om 3 uur van start gaan. Uitstekend! Hier op loopafstand ook nog. Onderweg duik ik een Starbucks in voor een snelle en vullende lunch en na wat zoeken vind ik het kleine theater.

(Bri, deze is voor jou

)

Alwaar men reuze verbaasd is dat ik aan de kassa een kaartje koop, schijnbaar reserveert iedereen hier normaal gesproken. Ze zijn nog verbaasder als blijkt dat ik hier nog nooit geweest ben. WHAT?? Ik moet lachen ... sorry, ik ben slechts een toerist ... (die komen hier niet zo vaak, blijkt). Het is een klein theatertje , met zo'n 15 rijen, 10 stoelen breed. We zijn weer met een man of 70 .... nou ja, vrouw of 70, ik denk dat er nu max 20 mannen bij zitten ...

Het stuk is geweldig leuk. Een 'gezin' vertelt het verhaal van hoe hun kerstfeest er altijd uitziet. Zoals je zelf ook herinneringen ophaalt op zo'n dag ... 'Tante Wies wordt altijd een tikkie dronken ' ... 'oh, en weet je nog van die keer ....'
Het is een stuk van Dylan Thomas en de zinnen zijn zacht en vloeiend als boter ... de 80 minuten zijn veel te snel om. Prachtige stemmen en prachtige liedjes ... Oom Tudor zit, zoals altijd, aan de piano ter begeleiding.

Weer buiten heb ik het niet zo koud meer. Union Square is om de hoek en nu zijn de kerststalletjes wel open. Ik geniet van alle kleurtjes en lichtjes en heerlijke koopwaar en doe me tegoed aan wat warme appelcider.

Tot het tijd is voor het volgende onderdeel van vandaag: trampoline yoga! Lachen. Via groupon uiteraard. Ik stap een door sjieke voordeur op Park Avenue. Van buiten had ik al gezien dat de eerste verdieping een sportschool is, maar ik ga naar de tweede. Loop een gang door met allemaal grijze deuren, een heus doolhof ... (ik had nog een foto willen nemen bij vertrek, maar dat ben ik vergeten).
Geheel onverwacht kom ik dan in een soort gymzaaltje uit. Alwaar de apparatuur voor de les al opgesteld wordt.

We zijn met ons vijven, 4 jonge meiden en ik. Gelukkig kan ik best redelijk meekomen en kom ik uitgerekt en uitgerust (maar wel bezweet!) een uurtje later de deur weer uit. Nu moet ik even doorlopen, want om 8 uur begint mijn volgende show. Een burlesque uitvoering van de Notenkraker: Nutcracker Rouge.

Het stuk is geweldig leuk. Alle registers worden open getrokken ... met verve ... Tschaikowsky's muziek gaat de eeuwen door: barok, jazz, opera, dixie en zovoorts. Ik geniet met een klein flesje champagne voor 2 (maar dat kan ik alleen ook wel op, hoor, .... samen met een klein zakje nootjes goed voor 36$ ... en dan schop ik het bijna halfvolle flesje ook nog om!!!!!)

Wat een heerlijke dag was het weer en wat is die snel voorbij gegaan! Mijn wandelconditie wordt alweer wat beter, maar de laatste loodjes naar huis zijn nog best moeilijk .... moe maar zeer voldaan plof ik op mijn bed ....

Maar foto's hier